Innowacje w Edukacji: Jak wykorzystać nauczanie asynchroniczne i synchroniczne

1. Definicja i charakterystyka nauczania synchronicznego i asynchronicznego

Nauczanie synchroniczne i asynchroniczne to dwa różne podejścia do edukacji zdalnej. Nauczanie synchroniczne odbywa się w czasie rzeczywistym, co umożliwia bezpośrednią interakcję między trenerem a uczniami. Przykładami są wideokonferencje czy lekcje online. Z kolei nauczanie asynchroniczne polega na pracy, którą uczniowie wykonują we własnym tempie, często wykorzystując materiały online, takie jak nagrane wykłady czy zadania online.

Nauczanie Synchroniczne:

Dr. Tony Bates definiuje nauczanie synchroniczne jako „każdą formę nauczania i uczenia się, która odbywa się w czasie rzeczywistym, pozwalając uczestnikom na bezpośrednią interakcję”. W ostatnich latach ta metoda przeszła ewolucję, rozszerzając się poza tradycyjne sale lekcyjne dzięki narzędziom takim jak wideokonferencje, czaty online i wirtualne sale lekcyjne. Pozwala to na interaktywne sesje na żywo, gdzie uczniowie mogą zadawać pytania, uczestniczyć w dyskusjach i angażować się w grupowe projekty w czasie rzeczywistym, nawet będąc w różnych lokalizacjach geograficznych.

Innowacyjne Zastosowania:

• Wideokonferencje w środowisku międzynarodowym, umożliwiające uczniom z różnych krajów uczestnictwo w globalnych projektach edukacyjnych.
• Interaktywne webinaria z wykorzystaniem ankiet na żywo i narzędzi do głosowania, zwiększające zaangażowanie uczniów.
• Wirtualne symulacje i gry edukacyjne, oferujące doświadczenia praktyczne w czasie rzeczywistym.

Nauczanie Asynchroniczne:

Zgodnie z Batesem, nauczanie asynchroniczne to „każda forma nauczania i uczenia się, gdzie interakcja między uczestnikami nie odbywa się w czasie rzeczywistym”. Ta metoda zyskała na znaczeniu dzięki technologii cyfrowej, pozwalając na dostęp do materiałów edukacyjnych w dowolnym czasie i miejscu. Asynchroniczność sprzyja elastyczności, umożliwiając uczniom naukę zgodnie z ich indywidualnym tempem i harmonogramem, a także dając możliwość głębszej refleksji nad materiałem.

Innowacje w edukacji:

Wprowadzone nowe, alternatywne rozwiązania do bieżących problemów, usprawnienia, inne sposoby działania, inne niż tradycyjnie stosowane rozwiązania.

Innowacyjne zastosowania:

• Platformy e-learningowe z kursami samoobsługowymi, umożliwiające uczniom naukę według własnego tempa.
• Systemy zarządzania nauką (LMS) z zintegrowanymi narzędziami do śledzenia postępów i personalizacji ścieżek edukacyjnych.
• Interaktywne fora dyskusyjne i grupy robocze online, które sprzyjają współpracy i wymianie pomysłów poza tradycyjnymi ramami czasowymi zajęć.

Podsumowując, zarówno nauczanie synchroniczne, jak i asynchroniczne znacznie ewoluowały dzięki technologii cyfrowej, stając się kluczowymi elementami współczesnej edukacji. Ich zastosowania w różnych środowiskach edukacyjnych demonstrują ich wszechstronność i potencjał w dostosowywaniu się do zróżnicowanych potrzeb uczących się.

2. Innowacje w Edukacji Przełomowe zmiany podczas i po pandemii COVID-19

Edukacja cyfrowa doświadczyła bezprecedensowego rozkwitu, napędzanego przez wyzwania i potrzeby wynikające z pandemii COVID-19. W tym okresie zarówno nauczanie synchroniczne, jak i asynchroniczne, przeszły znaczącą transformację, stając się nie tylko alternatywnymi, ale często podstawowymi metodami dostarczania treści edukacyjnych.

Statystyki i Dane:

• Według raportu opublikowanego przez UNESCO, liczba uczniów i studentów uczących się zdalnie wzrosła z 0,25 miliarda w 2019 roku do ponad 1,5 miliarda w 2020, co świadczy o masowej skali przejścia na edukację zdalną.
• Badanie przeprowadzone przez Global Education Market w 2021 roku wykazało, że sektor e-learningu odnotował wzrost o ponad 36% w porównaniu z poprzednim rokiem, z dużym udziałem nauczania synchronicznego i asynchronicznego.
• Z raportu „Edukacja na Odległość w Polsce 2020” wynika, że ponad 80% nauczycieli i studentów uczestniczyło w formie nauczania synchronicznego, a 75% korzystało z materiałów asynchronicznych.

Wpływ pandemii na metody nauczania:

Pandemia COVID-19 zmusiła instytucje edukacyjne na całym świecie do szybkiego dostosowania się do nowych realiów. Nauczanie synchroniczne, które odbywa się w czasie rzeczywistym i pozwala na bezpośrednią interakcję, stało się kluczowym narzędziem w utrzymaniu ciągłości edukacji. Popularność platform takich jak Zoom czy Microsoft Teams wzrosła dramatycznie, umożliwiając prowadzenie lekcji online, seminariów i konsultacji w realnym czasie.

Z kolei nauczanie asynchroniczne, pozwalające uczniom na samodzielne przyswajanie wiedzy, zyskało na znaczeniu jako metoda umożliwiająca elastyczną naukę. Wykorzystanie platform e-learningowych, takich jak Moodle czy Google Classroom, które oferują nagrane wykłady, zadania online oraz forów dyskusyjnych, pozwoliło na dostosowanie tempa nauki do indywidualnych potrzeb uczniów.

Transformacja w standardy edukacji zdalnej:

Wyzwania związane z pandemią przekształciły nauczanie synchroniczne i asynchroniczne w nowe standardy edukacji zdalnej. Instytucje edukacyjne zaczęły inwestować w rozwój infrastruktury cyfrowej, tworząc nowe programy i kursy przystosowane do obu metod. Wprowadzono szkolenia dla nauczycieli w zakresie technologii i metod nauczania online, podkreślając znaczenie elastyczności i dostępności w edukacji.

Ostatecznie, te zmiany nie tylko odpowiedziały na bezpośrednie potrzeby wynikające z pandemii, ale również zapoczątkowały długotrwałą ewolucję w podejściu do nauczania i uczenia się, sugerując, że hybrydowe modele edukacyjne będą odgrywały kluczową rolę w przyszłym kształceniu.

3. Historia i ewolucja nauczania synchronicznego i asynchronicznego

Edukacja synchroniczna i asynchroniczna, mimo że obecnie kojarzone głównie z edukacją cyfrową, mają korzenie sięgające znacznie wcześniejszych epok.

Nauczanie Synchroniczne:

• Początki: Tradycyjne nauczanie w klasach szkolnych, z wykładowcą przedstawiającym materiał w czasie rzeczywistym, jest najstarszą formą nauczania synchronicznego. Z biegiem czasu, z wprowadzeniem telefonu i radia, zaczęto eksperymentować z nauczaniem synchronicznym na odległość. Jednym z pierwszych przykładów były lekcje radiowe dla uczniów w Australii w latach 20. XX wieku.
• Rozwój technologiczny: Wraz z rozwojem technologii telekomunikacyjnych i komputerowych, nauczanie synchroniczne zyskało nowe możliwości. Video konferencje i czaty internetowe otworzyły drogę do wirtualnych klas.

Nauczanie Asynchroniczne:

• Początki: Jego korzenie sięgają korespondencyjnych kursów pocztowych z XIX wieku, gdzie studenci otrzymywali materiały edukacyjne do samodzielnej nauki.
• Rozwój cyfrowy: Rozwój Internetu i technologii cyfrowych umożliwił stworzenie zaawansowanych platform e-learningowych, na których uczniowie mogą korzystać z nagranych wykładów, zadań online i forów dyskusyjnych.

Studia Przypadków Innowacje w edukacji 2 instytucji przed pandemią:

• Open University w Wielkiej Brytanii: Ta instytucja, założona w 1969 roku, była pionierem w nauczaniu asynchronicznym, oferując kształcenie na odległość za pomocą materiałów pocztowych, a później internetowych. Jej model nauczania został później rozwinięty o elementy synchroniczne z wykorzystaniem technologii internetowych.
• Stanford University: Już w latach 90. Stanford zaczął oferować kursy online dla studentów inżynierii, co było wczesną formą nauczania asynchronicznego. W kolejnych latach, uniwersytet rozwijał swoje zasoby cyfrowe, wprowadzając interaktywne elementy synchroniczne.

Ewolucja i adaptacja w obliczu pandemii:

Podczas pandemii COVID-19, obie formy nauczania przeszły dynamiczną adaptację. Instytucje, które wcześniej eksperymentowały z nauczaniem zdalnym, znalazły się w lepszej pozycji do szybkiej adaptacji do nowych warunków. Na przykład, Open University wykorzystała swoje doświadczenie w nauczaniu asynchronicznym, dodając więcej elementów interaktywnych w czasie rzeczywistym, aby sprostać rosnącym potrzebom studentów. Stanford, z kolei, zwiększył ofertę kursów synchronicznych, wykorzystując nowe narzędzia cyfrowe do tworzenia bardziej angażujących i interaktywnych doświadczeń edukacyjnych.

Podsumowując, historia nauczania synchronicznego i asynchronicznego pokazuje ich ewolucję od prostych, tradycyjnych metod do złożonych, technologicznie zaawansowanych systemów edukacyjnych. Pandemia COVID-19 była katalizatorem, który przyspieszył adopcję i integrację tych metod, przekształcając je w standardy nowoczesnej edukacji zdalnej.

4. Preferencje studentów i wyniki nauczania: ewolucja i atrakcyjność kształcenia zdalnego

Preferencje uczniów, zarówno młodych, jak i dorosłych, są niezwykle zróżnicowane i ewoluują wraz ze zmieniającym się krajobrazem edukacyjnym. Zwłaszcza po doświadczeniach związanych z pandemią COVID-19.

Perspektywa studentów:

• Interakcja w czasie rzeczywistym:
  Wielu studentów preferuje nauczanie synchroniczne ze względu na bezpośrednią interakcję z wykładowcami i kolegami z klasy. Umożliwia to natychmiastową wymianę myśli i feedback, co jest kluczowe w dynamice grupowej i współpracy.
• Elastyczność asynchroniczna:
  Inni studenci cenią sobie nauczanie asynchroniczne za możliwość nauki w własnym tempie. Jest to szczególnie atrakcyjne dla osób łączących studia z pracą lub innymi zobowiązaniami.

Perspektywa uczestników dorosłych:

• Dorosły uczeń często kieruje się potrzebą elastyczności i samodzielności, co sprawia, że nauczanie asynchroniczne jest dla nich idealne. Możliwość nauki po godzinach pracy, w weekendy, czy w dowolnym miejscu jest kluczową zaletą.
• Jednakże, dorosli uczestnicy również doceniają wartość interakcji oferowanej przez nauczanie synchroniczne, szczególnie w kontekście rozwoju zawodowego i sieciowania.

Atrakcyjność nauczania zdalnego i kursów online:

• Po pandemii kursy online zyskały na popularności nie tylko ze względu na konieczność, ale również ze względu na ich dostępność i adaptacyjność. Uczelnie i instytucje edukacyjne znacznie poszerzyły swoją ofertę kursów online, odnosząc się do różnorodnych potrzeb i zainteresowań.
• Kursy online stały się również bardziej zaawansowane technologicznie, oferując bardziej angażujące i interaktywne doświadczenia edukacyjne.

Wnioski

zarówno nauczanie synchroniczne, jak i asynchroniczne oferują unikalne korzyści, które mogą być dopasowane do indywidualnych potrzeb i preferencji studentów. Rozwój technologii edukacyjnych, szczególnie po pandemii COVID-19, umożliwił stworzenie bardziej elastycznych i skutecznych form kształcenia, odpowiadających na różnorodne style i wymagania uczących się.

5. Innowacje w edukacji Korzyści i zastosowanie obu metod w praktyce edukacyjnej

Wiele instytucji edukacyjnych, od szkół podstawowych po uczelnie wyższe i firmy szkoleniowe, z powodzeniem wdraża hybrydowe modele nauczania, łączące oba podejścia. Takie modele pozwalają na większą adaptację do potrzeb uczniów. W przypadku ITFF i kursów na platformie trainers.org proponujemy uczestnikom zarówno formy asynchroniczne tj. Kurs Trenerski Intro, I  i II stopnia oraz formy synchroniczne, rozłożone w procesie kilku tygodniowym, takie jak Masterclass Trenerski.

Korzyści nauczania synchronicznego:

1. Interakcja w czasie rzeczywistym: Umożliwia bezpośrednią komunikację między nauczycielem a uczniami, co sprzyja lepszemu zrozumieniu materiału.
2. Natychmiastowa odpowiedź: Uczniowie mogą zadawać pytania i otrzymywać odpowiedzi w czasie rzeczywistym, co pomaga w rozwiązywaniu wątpliwości na bieżąco.
3. Budowanie wspólnoty: Synchroniczne sesje sprzyjają tworzeniu relacji i poczuciu przynależności w grupie, co jest ważne dla motywacji i zaangażowania uczniów.
4. Struktura i dyscyplina: Regularne, zaplanowane sesje nauczania synchronicznego pomagają uczniom w utrzymaniu regularnego harmonogramu nauki.
5. Dynamika grupowa i współpraca: Nauczanie synchroniczne umożliwia realizację projektów grupowych i dyskusji, co rozwija umiejętności współpracy.
6. Adaptacyjne nauczanie: Nauczyciele mogą dostosowywać tempo i treść nauczania w zależności od reakcji i potrzeb uczniów na bieżąco.

Korzyści nauczania asynchronicznego:

1. Elastyczność czasowa: Uczniowie mogą uczyć się w swoim własnym tempie, co jest idealne dla osób z różnymi harmonogramami i obowiązkami.
2. Samodzielne uczenie się: Promuje rozwój samodzielności i odpowiedzialności za własną edukację, co jest cenną umiejętnością życiową.
3. Dostęp do zasobów 24/7: Materiały dydaktyczne są dostępne online w każdej chwili, zatem umożliwia to uczniom naukę w dogodnym dla nich czasie.
4. Indywidualne tempo nauki: Uczniowie mogą spędzić więcej czasu na trudniejszych tematach i szybciej przechodzić przez te, które już rozumieją.
5. Zmniejszenie stresu związanego z bezpośrednią interakcją: Dla niektórych uczniów asynchroniczne środowisko nauki może być mniej stresujące niż tradycyjna klasa.
6. Szeroki dostęp do zasobów: Uczniowie mają dostęp do bogatej gamy zasobów online, takich jak nagrania wideo, podcasty, artykuły, które mogą wzbogacić ich doświadczenie edukacyjne.

7. Innowacje w edukacji tj. wykorzystanie technologii i wyzwania

Obie metody mają swoje wyzwania, takie jak ograniczenia techniczne czy trudności w utrzymaniu zaangażowania uczniów. Jednak przewiduje się, że będą one nadal ewoluować, oferując coraz bardziej zaawansowane i dostosowane do potrzeb rozwiązania edukacyjne.

Istnieje wiele narzędzi technologicznych wspierających obie formy nauczania, od platform edukacyjnych po aplikacje do zarządzania zadaniami. Technologia odgrywa kluczową rolę w dostarczaniu treści i w angażowaniu uczniów.

8. Porównanie nauczania synchronicznego i asynchronicznego w Polsce i USA: różnice kulturowe i edukacyjne

Nauczanie synchroniczne i asynchroniczne, choć obecne w systemach edukacyjnych zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych, przybierają różne formy. Mają różne poziomy akceptacji w zależności od kontekstu kulturowego i edukacyjnego obu krajów.

1. Podejście do innowacji technologicznych:

• USA: Stany Zjednoczone są uważane za pionierów w dziedzinie nauczania asynchronicznego, szczególnie w kontekście wykorzystania nowoczesnych technologii w edukacji. Wskutek tego amerykańskie uczelnie i szkoły szybko adoptują nowe narzędzia cyfrowe, co sprzyja rozwojowi i popularności nauczania asynchronicznego.
• Polska: W Polsce, choć obserwuje się wzrost zainteresowania technologią edukacyjną. Tradycyjnie zakorzenione formy wykładowe np. na uczelniach wyższych spowodował wolniejszą implementację innowacji.

• Dostępność technologiczna i infrastruktura:

• USA: Wysoki poziom dostępności technologii w Stanach Zjednoczonych sprzyja nauczaniu asynchronicznemu. Wskutek tego uczniowie mają tam łatwiejszy dostęp do szerokiego zakresu zasobów cyfrowych.
• Polska: W Polsce, chociaż dostępność technologii wzrasta, nadal występują różnice regionalne w dostępie do infrastruktury cyfrowej. W szkolnictwie rozwiązywane są obecnie m.in. problemy dostępności komputerów dla uczniów.

• Kultura edukacyjna i styl uczenia się:

• USA: Amerykański system edukacyjny silnie promuje samodzielność i indywidualne podejście do nauki, co jest zgodne z filozofią nauczania asynchronicznego. Uczniowie są zachęcani do samodzielnego badania tematów i elastycznego planowania swojego rozwoju edukacyjnego.
• Polska: W Polsce model asynchroniczny zaczyna się bardzo szybko rozwijać, dzięki zmianom w nawykach i temu, że globalne zmiany zapoczątkowały przyspieszony proces adaptacji nauczania asynchronicznego, szczególnie w sektorze prywatnym.

• Polityka edukacyjna i inicjatywy rządowe w zakresie Innowacje w Edukacji:

• USA: Rząd Stanów Zjednoczonych i lokalne władze edukacyjne często wspierają inicjatywy związane z nauczaniem zdalnym i cyfrowym, co przyczynia się do rosnącej popularności nauczania asynchronicznego.
• Polska: Polski system edukacyjny, choć stopniowo otwierający się na nauczanie zdalne, nadal mocno opiera się jeszcze na tradycyjnych metodach. Ogółem obecnie na poziomie formalnym uczelnie wyższe wprowadzają pilotaże nauczania asynchronicznego na dużą skalę. W obliczu pandemii COVID-19, zaobserwowano zwiększone wsparcie ze strony rządu dla rozwoju nauczania zdalnego.

Podsumowując, innowacje w edukacji i różnice w podejściach do nauczania synchronicznego i asynchronicznego w Polsce i w USA odzwierciedlają głęboko zakorzenione różnice kulturowe. O ile w Stanach Zjednoczonych nauczanie asynchroniczne szybko zyskuje na popularności jako skuteczna i elastyczna metoda edukacji. O tyle w Polsce nauczanie asynchroniczne również dynamicznie się rozwija, jednak przy mniejszym rynku procesy cyfryzacji rozłożone są w czasie. Zauważalny jest stały rozwój rynku oraz stopniowy wzrost zainteresowania nauczaniem zdalnym i asynchronicznym.

9. Wnioski, Innowacje w edukacji: czy jest nią nauczanie asynchroniczne?

Tak. Nauczanie synchroniczne i asynchroniczne oferuje edukatorom i instytucjom potężne narzędzia do dostosowania się do różnych potrzeb uczniów. Oba podejścia mają swoje miejsce w nowoczesnym świecie edukacji. Ale ich skuteczne połączenie może prowadzić do lepszych wyników edukacyjnych i większego zaangażowania uczniów.

Przydatne zasoby:

Po pierwsze Centrum Nauczania i Uczenia się Wiley (Wiley’s Center for Teaching and Learning):

Ta strona oferuje szeroki zakres informacji na temat narzędzi online do nauczania asynchronicznego. Znajdziesz tutaj porady dotyczące tworzenia materiałów dydaktycznych, takich jak nagrania wideo, podcasty. Ponadto, narzędzia do współpracy online jak Google Docs czy Dropbox. Strona ta jest szczególnie przydatna dla osób, które przechodzą z tradycyjnego nauczania do online.  A także osób szukających sposobów na skuteczne zastosowanie nauczania asynchronicznego (źródło: ctl.wiley.com).

Po drugie Online Teaching at University of Michigan:

Ta strona zawiera informacje na temat różnych narzędzi asynchronicznych, w tym dyskusji online, narzędzi do adnotacji i narzędzi audio/wideo. Ogółem jest to przydatne źródło dla nauczycieli poszukujących sposobów na zwiększenie zaangażowania studentów. Dodatkowo są na niej ulepszenia doświadczeń edukacyjnych w środowisku asynchronicznym (źródło: onlineteaching.umich.edu).

Po trzecie Waterford.org:

Na tej stronie znajdziesz praktyczne wskazówki dotyczące wykorzystania nauczania asynchronicznego. W tym sposoby na interakcję między uczniami, ustawianie rutyn, a także sposoby na dostarczanie spersonalizowanych informacji zwrotnych. Podsumowując jest to przydatny zasób dla nauczycieli szukających sposobów na maksymalizację korzyści płynących z nauczania asynchronicznego (źródło: www.waterford.org).

10. Linki

Jeśli ciekawi Cię ten temat mogą Cię zainteresować:

Masterclass Trenerski -> Link

Pakiet 3 kursów Trenerskich -> Link